Het is vandaag 3 juli. Ik kan het me bijna niet voorstellen maar dat betekent dat ik precies een jaar geleden in het vliegtuig ben gestapt. Twee dagen nadat ik mijn laatste werkdag had. Gewoon, omdat ik het had bedacht. Niet omdat het nou per se kon, maar omdat ik het zelf mogelijk heb gemaakt. Sleurloos.   Juist omdat het moet, nu het nog kan.   En nu, precies 1 jaar later, zit ik achter mijn bureau en heb ik best een beetje heimwee naar het avontuur. Als je terugkomt krijg je veel vragen. Of ik alweer geaard en gewend ben. Ik het nog een keer zou doen. Of ik…