Volgens mij zijn we in China? #oeps

Ehm deze borden zijn in het Chinees. En er zijn hier heel veel mensen. En waar komen al die selfiesticks opeens vandaan?

Wiets, wat doe je, je zit in China!

Weten wij veel. Wij hadden heel slim de kaart van Vietnam vast geladen op onze telefoon (waarom kwamen wij daar echt nu pas achter hoe handig dat is?) en zijn via de navigatie naar de Ban Gioc Falls gereden. Klopt, de bordjes gaven een andere route maar Google weet nou eenmaal alles beter. Via een sluippaadje bij de markt bij de waterval terecht gekomen en gewoon de toerist uitgehangen. Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik de politie agent met Chinese vlag op zijn arm zag, ik het wel even benauwd kreeg. Niks aan de hand hoor. Hij gunde ons niet eens een blik. Gewoon weer terug naar de motorbike (klinkt nog steeds beter als scooter) en naar de Vietnamese kant gereden. Home sweet home!

Oh ja, zo was het in China

Wel weer een moment waarbij je met je bezwete neus op de feiten wordt gedrukt. In China alles in gebaande paden, mooie trappen, hekken voor de waterval (niks aanraken), elektrische karretjes om je die paar meter lopen te besparen en vooral VEEL mensen.
In Vietnam daarentegen droop de ‘yo, je komt er wel uit’ filosofie er vanaf. Prima wat ons betreft.

De waterval is trouwens zeker het bezoeken waard! Het ligt erg afgelegen maar dan krijg je ook wel wat te zien, zeker als het veel geregend heeft (komt die tropische storm af en toe dus toch wel van pas). Volgens Wikipedia is het de nummer 4 van grootste watervallen op een grens. Ja, dat is een random feit. En nee, dat maakt de waterval inderdaad niet mooier of meer bijzonder. Mocht je toch in de buurt zijn: iets verderop ligt de Nguom Ngau cave. Ook heel vet!