De dag(en) dat ik mijn baan op zei

Heb jij wel eens een baan opgezegd? Je haalt je van alles in je hoofd, wat zullen ze gaan zeggen? Wat gaan ze er van vinden? Bij mij kwam daar ook nog eens bij dat ik de neiging heb om te gaan janken zodra ik een moeilijk gesprek over mijzelf heb. Laat staan als het gaat over mijn baan opzeggen. Dus ook daar lag ik de nodige nachten wakker van.

Ik had het idee om op reis te gaan al 4 maanden in mijn hoofd. Inmiddels wisten de meeste vrienden en familieleden er al van. Op mijn werk had ik daarentegen al die tijd een heel spannend geheim. Ik was inmiddels pro geworden in het omgaan met vragen als:

Heb je al vakantieplannen?

Hoe lang denk jij eigenlijk nog dat je hier werkt?

Als je je baan op gaat zeggen wil je niet te laat, maar ook zeker niet te vroeg zijn met het inleveren van je ontslagbrief. Ik stond te popelen om het aan mijn collega’s te kunnen vertellen. Je weet alleen dat het anders wordt als ze weten dat je weggaat. In mijn geval betekende het dat mijn collega’s opeens allemaal de zenuwen kregen en nog snel een berg werk over de schutting gooiden. Ja want de wereld houdt natuurlijk op te bestaan als er één iemand ontslag neemt. Het kan natuurlijk ook gebeuren dat je bij het opzeggen van je baan meteen buitenspel wordt gezet. Je gaat tenslotte toch weg dus dan doen we het maar vast allemaal op onze eigen manier.

Het wordt tijd voor een gesprek Wietske

Uiteindelijk was ik, zo’n 10 weken voor mijn vertrekdatum, wel een beetje klaar met mijn dubbelleven. Het gesprek stond gepland op woensdagmiddag en die ochtend besloot ik vast mijn naaste collega’s een heads up te geven. Ook voor mij wel fijn want de hele dag had ik nul concentratie en nu kon ik het er tenminste met iemand over hebben. Extra fijn trouwens op het moment van mijn zenuwinzinking toen bleek dat het gesprek werd verplaatst naar de volgende ochtend.

Weer een nacht wakker gelegen dus. En de volgende ochtend weer volledig in gedachten verzonken, op de automatische piloot, de A2 over gereden richting Giessenburg. Ik kwam tegelijk aan met mijn baas. De eerste ongemakkelijk ‘goedemorgen’ hadden we dus alvast gehad.

Ik durf wel te zeggen dat ik inmiddels een expert ben in het opzeggen van je baan. Niet omdat ik het zo vaak gedaan heb, maar omdat ik er zo lang over nagedacht heb.

Tip voor je baan opzeggen

1. Als je opzegtermijn een maand is, zeg het dan als het mogelijk is twee maanden van te voren. Zo laat je zien dat je het beste met het bedrijf voor hebt en houdt je je relatie goed!
2. Ga eerst het gesprek aan (vraag een gesprek over ‘privé zaken’ aan) en lever pas later je ontslagbrief in. Je komt in eerste instantie niet om zo snel mogelijk van je werkgever af te zijn maar om hem te informeren en je beweegredenen toe te lichten.
3. Geef bij je ontslag aan dat je het zelf wilt vertellen aan je directe collega’s en leidinggevenden. Het is altijd beter om zelf toe te kunnen lichten waarom je weg gaat voordat de wandelgangen tot leven komen.
4. Als je het ruim van te voren weet, neem een project op je waarvan je zeker weet dat het je bezig blijft houden in de laatste maanden. Anders raak je alleen maar gedemotiveerd en ben je nergens meer bij betrokken. Het geeft je drive om het project nog af te ronden voor je weggaat. (Ik heb bijvoorbeeld een nieuwe website voor mijn oude werkgever gemaakt.)
5. Baken je territorium nog snel af. En dan bedoel ik niet dat je in de hoekjes van je kantoor moet plassen. Druk wel nog even je stempel op de dingen die jij voor het bedrijf betekent hebt. Deze draag je uiteraard netjes over maar laat wel zien dat je er geweest bent! (De nieuwe website komt weer van pas, hier zitten ze nog wel even aan vast.)

Oh en hoe het ontslaggesprek ging? Dat viel eigenlijk best wel mee.