Sleurloos naar het einde van de wereld

Oké, oké niet overdrijven, naar het einde van Borneo. Het noordelijkste puntje van dit twee na grootste eiland op de wereld heet de Tip of Borneo. In plaats van een afgezaagd soort drielandenpunt idee, is dit wel echt de moeite waard. Alsof je letterlijk naar het uiterste puntje van de wereld loopt voor deze ondergaat in de zee. Dit uiterste puntje is aan weerszijde vergezeld van lage rotsformaties en loopt over in parelwitte stranden.

Ondanks dat ze hebben geprobeerd er een toeristische attractie van te maken, heb je een grote kans dat je er helemaal alleen bent en je dit paradijsje dus voor jezelf hebt. Wel handig dan trouwens om iemand mee te nemen als je een nieuwe omslagfoto voor Facebook wilt. De rotsen zijn namelijk niet heel geschikt om binnen 10sec naar je plek te rennen en je pose aan te nemen.

Om eerlijk te zijn was onze timing en voorbereiding ontzettend slecht. We vonden onze Netflix series allemaal iets te interessant. Hierdoor moesten we de volgende ochtend in rap tempo naar de Tip en snel weer terug voor onze bus terug naar Kota Kinabalu.

Leer alsjeblieft van onze fouten met onderstaande tips, mocht je van plan zijn om ook naar de Tip of Borneo te gaan!

Tips voor de Tip of Borneo

• Vanuit Kota Kinabalu is de rit iets teveel van het goede (meer dan 3 uur), ga in plaats daarvan vanaf Kudat dan ben je er in 30 min (zie hieronder meer over deze stad).
• Neem je zwemspullen mee (maar wat we gaan doen is nog een verassing).
• Ga in de middag, dan heb je alle tijd om een duik te nemen en daarna te genieten van de zonsondergang.
• Zorg dat je niet uitglijdt terwijl je een camera van ongeveer 600 euro in je hand hebt, of val dan in ieder geval zo dat hij alleen wat krassen heeft..
• Regel vervoer heen en terug, er zijn echt geen taxi’s te bekennen daar.
• Pretty Little Liars en Orange is the New Black niet opstarten voor je weg wilt gaan.

Kudat – Tip of Borneo uitvalsbasis

Je kent Kudat niet, dat weet ik. Borneo is niet uitgebreid behandeld tijdens onze aardrijkskundelessen maar zelfs dan had dit stadje er waarschijnlijk niet opgestaan. Wat er zo bijzonder aan is?

Nou gewoon, helemaal niks.

Maar jeetje wat is dat leuk zeg. Een stadje zonder andere toeristen waarbij je een idee krijgt van het normale Maleisische leven. Een tjokvolle avondmarkt waar je je Nasi’tje Goreng kan halen of mijn lievelings: een Murtabak Ayam. Uiteraard zit er wel drie straten verder een KFC om ook iedereen van de reguliere fastfood behoefte te voorzien. Hallo, ze leven hier niet helemaal onder een steen.

Mocht je aan beide geen behoefte hebben vind je er ook talloze Indiase en Chinese restaurants, afgewisseld met Chinese hotels, snookercafés en mini supermarkten en kledingwinkeltjes.

De enige echte “sight” hier is een mooi kitscherig Chinees tempeltje, nog goed onderhouden en daarom voorzien van alle kleuren van de regenboog. Als je daar naar de overkant loopt zie je een arm dorpje op stelten in het water. Via de steigers kan je de ‘straat’ in lopen (op eigen risico) en de mensen kijken je nieuwsgierig maar vriendelijk aan en de kindjes zwaaien enthousiast. Als je doorloopt via de kust kom je bij de aftandse haven vol sterke mannen (in verhouding tot hun lengte uiteraard) en deze loopt over in de vismarkt met bijbehorende “authentieke” Aziatische geur.
Verder kun je je rondje afmaken langs de speeltuinen en de plaatselijke voetbalclub en genieten van je normale dag in een normale stad.

Lang verhaal kort: er is geen reet te doen maar veel te zien als je verder kijkt dan je neus lang is.

Hoe kom je in de Middle of Nowhere?

Kudat is makkelijk te bereiken via een overvolle minivan vanaf Kota Kinabalu, je betaald 30 knotsen per persoon (circa 6 euro) en doet er iets meer dan 3 uur over. Een ideaal tweedaags uitstapje dus vanuit de drukte van KK.

Het enige nadeel is dat ik hier maar 1 supermarkt heb ontdekt waar ze Coca Cola Zero hebben, maar daar kun je je op voorbereiden natuurlijk.

En voor jou zit het risico er trouwens ook in dat je juist met alle andere toeristen op een hoopje de stad door loopt. Dit geheimpje is nu namelijk wereldkundig gemaakt op deze fantastische blog en ik ga er natuurlijk vanuit dat ik heel veel volgers heb.

Doe ze de groetjes van mij!